Pod koniec 2020 roku, projekt COCO4CCI patronował konferencji What’s Next – Narzędzia Zmiany, która odbyła się wirtualnie na Akademii Sztuki w Szczecinie. Uważnie przysłuchiwaliśmy się artystom występujących w panelach dyskusyjnych: Jakubowi Koźniewskiemu, Ewa Bochen i Maciejowi Jelskiemu z Kosmos Project oraz Agnieszce Polkowskiej, które prowadziła Agata Kiedrowicz.
Przybliżymy Wam, czego dowiedzieliśmy od Jakuba Koźniewskiego, który przedstawił nam kilka swoich zrealizowanych projektów w ramach kolektywu artystyczno-projektowego nowych mediów PanGenerator. Jednak największe wrażenie wywarł na nas projekt Symulakra. Nowe technologie wspierają interaktywny charakter designu i sztuki, angażując odbiorców i dając im realny wpływ na to co się dzieje. Poprzez oddanie steru amatorom, którzy eksplorują ożywienie zastanej przestrzeni architektonicznej. Byt wirtualny który kreuje własną rzeczywistość zmienia się pod wpływem danych z natężenia ruchu drogowego, demograficznego oraz użycia telefonów komórkowych. Tym samym Jakub swoim projektem zaprezentował nową funkcję reklamy świetlnej w mieście i formy korzystania z danych. Zobaczyliśmy eksplorację formy what’s next w kontekście przestrzeni publicznej, sztuki i komercji.
W trakcie konferencji, Agnieszka Polkowska zajmująca się trendwatchingiem i socjologią zmian oraz designem spekulatywnym, opowiedziała nam o zderzeniu świata technologii, natury i etyki designu. Podkreśliła, że pole nauki otwiera wszystkie pozostałe pola do eksperymentowania, które jest tak ważne w każdym aspekcie życia. W obszarze eksperymentowania odniosła się do teorii antykruchości Nicholasa Taleba, która dzieli zjawiska na trzy kategorie.
Projekt Sepculative, źródło: TrendSpot
Pierwsza kategoria odnosi się do zjawisk kruchych, czyli takich, które znikają np. technologia. Druga, przedstawia zjawiska wytrzymałe, inaczej niezmienne w swojej idei czy formie np. stół czy utensylia. Ostatnia, to zjawiska antykruche, które są jednocześnie zwinne i potrafią się umacniać pod wpływem braku stabilności napływającej z zewnątrz. Jak powiedziała sama Agnieszka, umiejętność funkcjonowania wśród tych trzech zjawisk sprowadza się do umiejętności ich integracji, polegającą na analizowaniu tego co się wydarza, reagowaniu na zmienność i bycia otwartym na nią. Czy antykruchość jest dobra? Zdaniem Agnieszki, to umiejętność kończenia pewnego etapu, zamknięcie go i otworzenie się na nowe, co stanowi punkt wyjścia do tworzenia bardziej pożądanej przyszłości.
Z kolei, Ewa Bochen i Maciej Jelski z Kosmos Project, w trakcie konferencji, przedstawili nam zrealizowane projekty m.in Future Illusions, który polegał na zaprojektowaniu dywanów, które zostały utkane z wykorzystaniem niekonwencjonalnego procesu. Otóż, najpierw do tego celu została zaprojektowana aplikacją, tworząca wyjątkowe wzory na podstawie analizy charakteru klienta. Następnie, Ewa i Maciej wykorzystali autorskie grafiki, które były inspirowane grami video z lat 80 ubiegłego stulecia. W efekcie końcowym uzyskano unikatowy dywan dopasowany i jednocześnie odzwierciedlający osobowość klienta.
Kolejny projekt M:OD zaprezentował modułową kolekcję kwietników ściennych stworzoną do różnorodnych typu przestrzeni wewnątrz budynków. Te kwietniki ukazywały kierunek do możliwej zmiany, przestrzeni jako ogrodu. W tym przypadku projektanci posiłkowali się materiałami, które mają niewielki wpływ na środowisko i swoim wyglądem usuwają nadmiar w przestrzeni. Ponieważ, jak sami powiedzieli Autorzy, byt jest zmienny a rolą projektanta jest nadanie formy i uładzenie rzeczywistości.
#COCO4CCI #PanGenerator #Symulakra #JakubKozniewski #AgnieszkaPolkowska #KosmosProject #EwaBochen #MaciejJelski #AkademiaSztukiwSzczecinie